Sztuka życia to cieszyć się małym szczęściem.

Od tygodnia widzę straszną nagonkę na Walentynki. Na blogach oprócz wpisów, które mają nam pomóc przy wyborze prezentu w tym dniu dla naszej partnerki/partnera, widzę przewijające się jak co roku stwierdzenia, że to kicz straszny, żenada bo przecież walę-tynki to takie święto komercyjne, a kochać się powinno cały rok jak i również to okazywać.
A ja lubię Walentynki. I będę je bronić z całych sił. :) Dla mnie Walentynki to taki dzień w roku, kiedy możemy spędzić go tylko razem. Wyjść do restauracji, zjeść kolację w domu, wyjść do kina czy zostać i zrobić maraton ulubionych filmów w domu, pod kołdrą z pizzą w ręku. Ważne jest, żeby poświęcić ten czas w 100% partnerowi. Często zwykła codzienność nie pozwala nam na to, aby wyłączyć telefony, odstawić komputer, naukę, pracę i poświęcić się tej drugiej osobie. A ten dzień jest idealny na właśnie takie odcięcie się i spędzenie czasu z drugą połówką.
Jeśli to Was nadal nie przekonuje - zastanówcie się ile razy w tygodniu spędzanie z partnerem tylko we dwoje, bez całego świata wokół? Nie przeszkadza wam dzwoniący telefon, ani wiadomości ze świata. Kiedy nie myślicie w międzyczasie o pracy, o szkole, o tym co macie do zrobienia. To tak trochę jak Dzień Matki, Babci, etc. W ciągu całego roku rzadko pamiętamy o tym, aby przystanąć, porozmawiać z drugą osobą i podziękować jej za to że jest przy nas i nas wspiera.